Jack Russel Terriër puppy Hunter

12 weken was hij toen hij voor mijn lens verscheen en ik smolt. Hunter was natuurlijk niet de eerste hond die ik fotografeerde, zelfs niet de eerste pup. En eerlijk, iedere hond die ik voor de lens krijg, die vind ik op dat moment de leukste hond die er is. Toch was Hunter speciaal. Hij ontpopte zich voor mijn lens tot al een echt hondje met jachtpassie. Hij werkte braaf mee aan alle gekke dingen die ik verzon en was gewoon een pro. Op een gegeven moment probeerde ik wat apportjes en dat begreep hij meteen. Ik had een piepspeeltje bij me en Hunter vond het geweldig om die te gaan zoeken. Dat had ik zo’n jonge pup nog nooit zo goed uit zichzelf zien doen. Ik smolt nog wat meer weg. En zeg nou zelf, als je dat snuutje ziet dan smelt je toch? Oké, ik heb een zwak voor ruwharige honden, dus dat snorretje is wat mij betreft té schattig.

Ik zou het tof vinden als ik Hunter nog eens mag fotograferen als hij volwassen is. Eens kijken hoe hij zich ontwikkelt. Van zijn vrouwtje heb ik begrepen dat hij ondertussen op puppy cursus zit en dat hij het heel goed doet. Een voorbeeldpup. Ik hoop je weer eens te zien Hunter.